გორელების უმეტესობისთვის ნაკლებადაა ცნობილი, რატომ ჰქვია ამა თუ იმ ქუჩას კონკრეტული ადამიანის სახელი, რა დამსახურება აქვთ მათ ჩვენი ქალაქისა და ზოგადად ქვეყნის წინაშე.
1840 წელს სოფელ ვარიანში დაბადებული იაკობ გოგებაშვილი 1912 წელს გარდაიცვალა. რადიო "მოზაიკა" უცვლელად გთავაზობთ ქართველი მწერლისა და საზოგადოე მოღვაწის ანდერძს, რომელიც ჟურნალში "განათლება" 1912 წელს გამოქვეყნდა.
- სად შევიკრიბოთ?
- თეატრის ეზოში“
მსგავსი დიალოგი ალბათ არც ერთ ჩვენგანს ეუცხოება, რადგან გორის თეატრთან მეგობრების, ახლობლების ნახვა ამ ქალაქში ჩვეულებრივი ამბავია. ამბობენ, რომ ბოლო წლებში, ადამიანები დროის გასაყვანად და თავის შესაქცევად არა მარტო თეატრის ეზოს, არამედ თავად თეატრსაც ხშირად სტუმრობენ. თუმცა, ამაზე ბევრს აღარ გავაგრძელებთ. რამდენიმე სიტყვის თქმა უშუალოდ გორის თეატრის შენობაზე გვინდა.
იყო პერიოდი, როცა კაცები ქალებს სუფრებიდანვე იტაცედნენ და სახლში ცოლებად ისვამდნენ. ვიღაცების გონებას და ბუნებას ეს ამბავი დღემდე რომ არ ეხამუშება, ახლა ამაზე არ მოვყვები. ლაპარაკს იმ შენობაზე ვაპირებ, რომელმაც ეს პერიოდიც გამოიარა და მერე, ათობით წელი, თავშეკავებული წყვილების პაემნებს და სასმლით გამთბარი უსახლ-კარო ადამიანების ღია ცის ქვეშ გატარებულ ღამეებსაც თავზე ადგა. მოკლედ, ლაპარაკი ამილახვრების სასახლეზეა.
